بررسی اثرات فشارآورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه‌های استان تهران

در این تحقیق به بررسی اثرات فشار آورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران و حومه آن پرداخته شده و سوال‌های اصلی تحقیق بدین شرح مطرح گردید که آیا فشارآورهای تحصیلی پایین‌تر از حد متوسط است؟ آیا انگیزش تحصیلی دانشجویان پایین‌تر از حد متوسط است؟ و آیا فشارآورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی موثر است؟ با تأکید بر اینکه فشارآورهای تحصیلی به عنوان متغیر مستقل در سه حیطه آموزشی، محتوای دروس و اجرای برنامه‌های آموزشی و انگیزش تحصیلی به عنوان متغیر وابسته و متغیر جنسیت به عنوان متغیر تعدیل‌کننده عنوان گردید، ساختار پژوهش طراحی شده و از بین جامعة آماری دانشجویان دانشگاه‌های استان تهران، تعداد 1600 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای از یک دانشگاه دولتی، آزاد، پیام‌نور و علمی‌-کاربردی انتخاب شدند. در نهایت با استفاده از مدل‌های آماری t تک گروهی، رگرسیون، تحلیل واریانس یکطرفه و t دو گروه مستقل به تحلیل داده‌های تجربی بدست آمده از دو پرسشنامه معتبر فشارآور های تحصیلی و انگیزش تحصیلی که بصورت میدانی جمع‌آوری شده بود، پرداخته شد. در نهایت مشخص شد با افزایش فشارآورهای تحصیلی، انگیزش تحصیلی کاهش می‌یابد و رابطه منفی معنی‌داری بین فشارآورهای آموزشی، محتوای دروس و اجرای برنامه‌های آموزشی با انگیزش تحصیلی وجود دارد. همچنین، میزان فشارآورهای تحصیلی بیشتر از حد متوسط ولی میزان انگیزش تحصیلی پایین‌تر از حد متوسط است. از این‌رو، پیشنهاد می‌شود که فشارآورهای تحصیلی کاهش یابد تا از این طریق بتوان شاهد افزایش انگیزش تحصیلی بود.